Ya onlar olmasa ne anlamı olurdu büyümenin, yaşamanın...
Kimi zaman üzülürken yanlarında olmasını istediğimiz kimi zaman ayağını attığında elinden tutacak birileri...
Gün gelecek insan her şeyi satın alacak ama her şeyi belki sağlığını da ama bir şeyi satın alamayacak "sevgiyi"...Alsa bile bir kavanoza koyup saklayamayacak yüreği olmadıktan sonra kapağı açılır açılmaz uçup gidecek. Boşuna yaşarken hayır yap öldükten sonra seni ansınlar demiyorlar. Çünkü vücut kaybolduktan sonra senden kalan sadece fotoğraflar,anılar vb...
Ama umut her zaman kalbimizin bir köşesinde yaşıyor. Ne kadar olumsuz olsa da orada bir yerde güneş doğuyor bu gök kubbede birilerinin seni sevdiğini bilmek güneşe aşık olmanı sağlıyor...
Sende bil ki seni sevenler var sende bil ki yanında olamasanda yanında olanlar var...Sen de bil ki senin için her şeyi göze alabilecek insanlar var...Milyonların olsa onları satın alamazsın kimi zaman bir gülüşün kimi zaman ellerinle dokunman o insanların ruhlarına sahip olmana neden olmuştur...
Ve güzel olan şu ki bu yazıyı yazan adam hala senin ismini,sesini,yüzünü görünce heyecanlanıyor, kalbi hızlı hızlı atıyor. Yüzünde salak bir gülümseme oluyor.Sana sarılamasa da ruhuna sarılıyor...
Ne mutlu ki hala bunları sana yazacak kadar seviyorum. Yeni yaşın yeni şeyleri hayatına birer birer getirsin. Eskileri unutmadan...
DOĞUM...
Çiğ düştü göklerden
Ve bir bahar günü doğdun sen
Güvercinler geçti menekşelerden
Ve bir bahar günü doğdun sen
Kendi kendine ayna olan nergislerden
Leylakların gün doğuşu ürperişinden
Zambakların kıyı kıyı bakışından
Geldin sen
Ve rüzgarlar karları süpürdüğünde
Ve insanı çıldırtan kuş sesleri işitildiğinde
Birdenbire aydınlandı annenin yüzü
Ve bir bahar günü doğdun sen
İlkin horozların gözüne göründün
Dünyaya haber verdiler ötelerden
Baban yeni dönmüştü eve ıraklardan
Birden aydınlandı annenin yüzü
Ve bir bahar günü doğdun sen
Marta bakan biliyordu geleceğini
Nisana bakan görüyordu alaca renklerini
Kızıl ve yeşil seherini
Mayısa bakan buldu seni
Ve bir bahar günü doğdun sen
Sana Leyla dedim Suna dedim şiirlerde şarkılarda
Gerçek adın bir fısıltı gibi kaldı ağızlarda dudaklarda
Çatlar yüreğim bir nar gibi o sırrı anar da
Avunurum doğumundan gelen muştulu armağanlarla
Melekler gökten geldi armağanlarla
Ve bir bahar günü doğdun sen
Bir bahar günü doğdun sen
Baharın ta kendisi oldun sen
Şimdi her baharda doğan çocuklarla
Sen en aşılmaz boya tenlerinde saçlarında
Sen görünür görünmez ufuklarda
Karlar erir erir kaçar kaçar da
Gökler yağmur biçiminde güler ağlar ağlar da
Güneş öğünerek yansır yansır da sularda
Gelirsin her baharda
Bir diriliş gibi ölü dünyaya
Ölüler gölgenden ateş ala ala
Ekilip biçilip yankı yapa yapa
Yaz sıcaklığından arta arta
Birer birer çıktılar gönlümüzün aynasına tarlasına
Ki bir bahar günü doğdun sen
Güller dönüştüler yatak çarşaflarına
Leylaklar yaklaştılar korka korka
Nergisler benliğimizin ortasından baka
Gelip fon oldular insanın
Bir kere daha
Sende yeniden yaratılışına
Bir bahar hali yaratışına
Bir bahar günü doğdun sen
Baharın ta kendisi oldun sen
II.
Sonbahar benim ölümüm kırmızı kırmızı yanışım karaağaçlarda
Senin ak doğumunu daha çok ortaya koymak için
Toplayıp gelişim güzü bütün sarılarımla loşluklarımla
Çürüyen solan evrenin karşı koyuşu
Senin baharda doğusunun anısına
Ah o ne sıtmadır güneşteki sıtma baharda
Her an senin doğumun yaşamaktan gelen
Ve güzün güneşte bir kuruyuş bir dağılma
Benim ölümümden gelen haykırış ve ağlayışlarla
Bir ömür boyu oldum salt ölüm kemiği
Parlamak için senin doğumundan gelen fosforlarla
Eve girmekte geç kalan çocuklar görecektir geceleri
Aşk baharının sessiz direnişini
yanıp duran ışıklarda
Yaz güneşi biriktirdi biriktirdi
Sonbahar yapraklarda delirdi
Kış derin çizgileriyle devrildi
Bahar gül tanklarıyla çiçek çağlayanlarıyla belirdi
Ve bir bahar günü doğdun sen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder